به گزارش قانون ، صدای تار ایرانی می آید. تحریرهای کوتاه و بلند صدای خواننده ای که از داخل بلندگو پخش می شود، میان نورهای زرد و قرمزی که از غرفه های غذا و تنقل
قرص برنج با کارت ملی
عبارات مهم : ایرانی
به گزارش قانون ، صدای تار ایرانی می آید. تحریرهای کوتاه و بلند صدای خواننده ای که از داخل بلندگو پخش می شود، میان نورهای زرد و قرمزی که از غرفه های غذا و تنقلات بیرون می آید بر سنگفرش قلوه سنگی و صیقلی خیابان باب همایون می ریزد. آدم ها آمده اند تا آخرین لحظه های پیش از غروب پنج شنبه را کنار خانواده و دوستان ارزش زیر چترهای کوچک پر از خوردنی های هیجان انگیز خوش باشند. بوی کباب داغ و پیتزاهای کوچکی که از تنور بیرون می آید با بوی سوهان قم در حال پخت در هم می آمیزد و آدم ها را یکی از یکی مست تر می کند.
اما در یک خیابان آن طرف تر بعد از پاساژ تولیدی های کت و شلوار باب همایون، دختری ۱۷ ساله از اسلامشهر خودش را به ناصرخسرو رسانده و دنبال قرص برنج می گردد تا هر چه سریعتر آخرین لحظه های زندگی اش را به آخر برساند. هنگامی که جهت نخستین بار اسم «قرص برنج» از دهانش بیرون می آید، لکنت زبان دارد و کلمات به زور از دهانش بیرون می آید. ولی شیمیایی فروش های ناصرخسرو سال هاست این دختران، پسران، مردان و زنان را دیده اند که با چشم های ناامید و دندان هایی که از اضطراب قفل شده است اند، تقاضای قرص برنجی کرده اند که خلاص ارزش کند. یکی ۵۰ تومان پول داشته و دیگری یک میلیون تومان و در ازای هردو مبلغ، یک قرص برنج به مشتری داده اند و جهت ارزش فرقی نداشته که می خواهد خودکشی کند یا در کیسه برنج منزل اش بیندازد.
قرص برنج با کارت ملی
سخنگوی وزارت بهداشت گزارش داده که در پنج ماهه اول امسال خودکشی با قرص برنج ۳۰ درصد زیاد کردن داشته هست. کمتر از دو هفته پیش پسری نوجوان در خیابان ناصرخسرو با قرص برنج خودکشی کرد. او این قرص را از مغازه عطاری نزدیک منزل خریده بود. پدر و مادر پسر از مرد عطار به علت فروش این قرص ممنوع شده است شکایت کردند ولی سال هاست که قرص برنج با وجود ممنوعیت آن در بازارها همچنان در عطاری ها و راسته ناصرخسرو به فروش می رسد. با یک سرچ راحت نیز می توان کانال های فروش قرص برنج را پیدا کرد ودر ازای ۴۵ هزارتومان قرص برنج را که از طریق پیک جلوی در منزل می رسد، تحویل گرفت.
نیم ساعت تا مرگ
به گزارش قانون ، صدای تار ایرانی می آید. تحریرهای کوتاه و بلند صدای خواننده ای که از داخل بلندگو پخش می شود، میان نورهای زرد و قرمزی که از غرفه های غذا و تنقل
در مغازه های سم فروشی ناصرخسرو یکی در میان باز و بسته هست. غروب های پنج شنبه مشتری های ارزش نسبت به دیگر شب ها گاهی زیاد هم می شود. دلیلش را کسی نمی داند. این را محسن، دوافروش میانسالی می گوید که سال هاست در این راسته از قرص برنج گرفته تا داروهای کمیاب را می فروشد. اومی گوید: «چندماه است که مشتری قرص نسبت به قبل زیاد شده، از آن طرف فشار مامورها هم زیاد شده است ولی کسی نمی تواند جلوی فروش را بگیرد.
همین الان اگر بخواهی قرص را بخری، یک ربع اوج و پایین بروی می توانی پیدا کنی و بخری. خیالت راحت! چند ساعت بعد هم جنازه ات را می برند». داروفروش ها موتورهای ارزش را در صف های طولانی کنار هم پارک کرده اند و اغلب لباس های تیره به تن دارند. حجم سیاهی که ناگهان بعد از ورود به راسته شیمیایی فروش های ناصرخسرو به چشم می آید. اکبر یکی از فروشنده هاست. همان اول راسته، کنار موتورش ایستاده، کت چرمی سیاه رنگ پوشیده و ته لهجه دارد. همین که می شنود قرص برنج می گوید: « می خوای کارت رو تموم کنی؟» می گویم :«نه واسه برنج می خوام». می گوید:« ما از این دروغا زیاد شنیدیم؛ خیالت آسوده نیم ساعت هم زیاد طول نمی کشه. حالا بگو چقدر پول داری؟» می گویم: «۵۰ هزارتومان». واسه یه دونه بسه؛ تراول ۵۰ را نشانش می دهم و می گویم قرص را بده تا پول را بدهم. می گوید:« برو تو پاساژ یه دوری بزن برگرد». شماره اش را می دهد تا در خبر رسان تلگرام تماس بگیرد و خبر بدهد. در تصویر تلگرامش کنار ساحل دریا ایستاده و دست هایش را رو به آسمان دراز کرده است.
متادون به جای قرص برنج با قیمت ۳۰۰هزارتومان
پسری که لباسش از بقیه روشن تر هست، کنارم می آید و قدم های مان با هم یکی می شود. همین که می شنود قرص برنج می خواهم می گوید: «دونه ای ۳۰۰ هزارتومن». یکی از کنارمان رد می شود و می گوید:«دروغ میگه؛ از این نخر قیمت اوج میده قرصاش هم تقلبیه. متادون بهت میده جای قرص برنج». پسر لباس روشن می گوید: «از من پاکدست تر تو این راسته پیدا نمی کنی. گولش را نخور، قرص برنج خاکستری و قرص متادون سفیده». رفیقش می خندد و می گوید:« جفتش سفیده». رهای ارزش می کنم و چند قدم آن طرف تر دو مرد دیگر جلو می آیند و می گویند: «چقدر پول داری؟ پولت را بده ببینم. تراول ۵۰ هزارتومانی را نشانش می دهم و می گوید:« بیا تو کوچه از تو انبار برات بیارم». رفیقش از دور فریاد می زند:« نری تو کوچه شبه هوا تاریکه کیفت رو می زنه». تراول را در جیبم می گذارم. چند ثانیه نگذشته که دورم را چندین مرد سیاه پوش گرفته اند. یکی ارزش سیگار به لب دارد و منتظر است قلیانش را کنار خیابان چاق کند.
قرص برنج با کارت ملی
مغازه دارها از بیرون تماشای مان می کنند. یکی می گوید:«چی می خواد؟» پسری با لباس روشن جواب می دهد: «برنج می خواد، آماده داری؟» نور کمی از یکی از مغازه ها بیرون می آید و اندکی پیاده رو را روشن می کند. مغازه دار کوچه باریک را نشان می دهد و می گوید:« بهش بگو وایسته همین جا تا براش بیارم». رو به من می کند و می پرسد:«چقدر پول داری؟ نامه دانشگاه نداری؟» می گویم:« نامه ندارم قرص را جهت کیسه های برنج می خواهم». می خندد: «بهتر است با من روراست باشی. یکم پایین تر بروی می توانی بخری. حالا یا قرص برنج به تو می دهند یا قرص دیگری که چنان مسمومت می کند که به فوت می رسی و شاید هم برگردی. حالا آیا قرص برنج را گزینش کردی؟ برو تو اتاق بخواب شیر گاز را باز کن با خیال راحت. بخوای با قرص برنج بمیری جیگرت میاد بالا».
قرص برنج با کارت ملی
به گزارش قانون ، صدای تار ایرانی می آید. تحریرهای کوتاه و بلند صدای خواننده ای که از داخل بلندگو پخش می شود، میان نورهای زرد و قرمزی که از غرفه های غذا و تنقل
اکبر پشت گوشی تلفن می گوید:« کجا رفتی پس؟ برات قرص آوردم. خریدی؟ چی خریدی؟ من برات نگرانم متادون نداده باشن! گول اینا رو نخور! تو کوچه نری باهاشون، جیبت رو می زنن و آس و پاست می کنن. بهم بگو الان کجایی؟ بهم اعتماد کن! ببین این ها یک قرص متادون قهوه ای را سه هزارتومان می خرند و می فروشند ۴۰۰ هزارتومان. همشهری ما از همین جا قرص برنج خرید و خودش را کشت. لحظه آخر گفت از کی قرص را خریده. ما حتی از فروشنده شکایت هم نکردیم چون مگر به زور قرص را به او داده بود. این همه آدم قرص برنج از اینجا خریدند و خودکشی کردند. ولی هنوز که هنوز است اینجا قرص فروش ها هستند و به مردم قرص برنج می فروشند. تو هم اگر می خوای خودکشی کنی کسی نمی تونه جلوت رو بگیره».
کم کم در این راسته همه فهمیده اند که دختری جهت خریدن قرص برنج آمده هست. کاسب ها یکی یکی می آیند و راهکار می دهند. یکی ارزش جلو می آید و می گوید: «دخترجان! برو کارت ملی ات را به این مغازه نشان بده قرص برنج را به قیمت ۵۰ هزارتومان به تو می فروشد. اگر هم اصل و خارجی اش را می خواهی تا شنبه صبر کن تا برایت بیاورم». رفیقش سراغ مان می آید؛ راه می رود و می گوید:«چی می خواهی، قرص برنج، چندتا؟ از این خرید نکن کلاهبردار درجه یکه. بگو دیگه؛ چند تا می خوای؟» اکبر دوباره زنگ و فریاد می زند: « کجایی؟ بهم بگو کجایی؟ من نگرانتم».
قرص برنج با کارت ملی
قرص برنج ایرانی یا خارجی
راسته شیمیایی فروش ها کم کم دارد به انتها می رسد و یک عطاری نیمه سنتی، شیمیایی و سنتی ها را از هم جدا می کند. در عطاری از ژل موی سر گرفته تا سفیدآب حمام را می فروشند. دو پسر جوان و کم سن و سال مشغول جا به جا کردن جنس ها روی قفسه ها هستند. تا می شنود قرص برنج می گوید: «ایرانی اش را داریم. قیمتش هم ۵۰ هزارتومان. ایرانی اش نمی کشد ولی مسموم می کند و خارجی اش فوت حتمی دارد».
یکی از پسرها همین که می فهمد خبرنگارم، می گوید: «ما به دختربچه ها و نوجوان ها قرص برنج نمی فروشیم. می گیرند و خودکشی می کنند. ولی بزرگ ترها جهت مصرف داخل کیسه برنج می خواهند. البته قرص برنجی که ما می دهیم، مجوزدارد، قرص های خارجی می کشد ولی قرص های ایرانی در حد مسمومیت های سنگین است». یکی از پسرها که روی قفسه ایستاده و منتظر است تا نردبان از راه برسد و پایین بیاید، می گوید: «متقاضی جهت قرص برنج زیاد شده است و آن وقت ها کمتر بود.
اینجا جهت یک دانه قرص برنج یک میلیون هم به ما پیشنهاد شده است ولی نداده ایم! کسی که می خواهد خودش را بکشد حتی اگر من هم به او قرص ندهم می رود چند تا مغازه بالاتر بالاخره یکی پیدا می شود به او قرص را می فروشد و او هم می خورد و خودش را می کشد. پارسال اربعین آمدیم اینجا غذا پخش کنیم باران هم می آمد. یک دختر ۱۷ ساله از اسلامشهر آمده بود پایتخت کشور عزیزمان ایران تا قرص برنج بخرد. گیر داروفروش های بی رحم اینجا افتاده بود. من صدایش کردم و با او صحبت کردم. بعدش رفتم دنبال کار خودم. می گفت دوست پسرش با کسی ازدواج کرده و می خواست کارش را تمام کند. یک مورد دیگر هم داشتیم که دختر ۲۵ ساله از دوست پسرش باردار شده است بود و قرص می خواست تا خودکشی کند».
با وحشت و اضطراب به دنبال خودکشی
علی و مهرداد روی موتورشان کنار پاساژ شیمیایی فروش ها ایستاده اند. علی روی سرش یک کلاه گیس با موهای کوتاه گذاشته که هر از چندگاهی بادست آن را مرتب می کند. می پرسد: قرص برنج؟ از جایی بگیر که مطمئن باشه. من ریتالین و متادون هم دارم به کارت میاد بهت بدم. مواظب باش تقلبی بهت می فروشند، مسموم می شوی و نمی میری، می برنت بیمارستان لقمان و با دستگاه هر چه را در دل و روده ات داری بیرون می آورند و کاری می کنند که دیگر هوس خودکشی به سرت نزند. می گوید: « پولش را همین الان به من بده تا برایت قرص برنج را بیارم. راستی چقدر پول داری؟ ۵۰ یا صدهزارتومان هم باشد، کافیه». می خواهد تصویر قرص برنج را نشانم بدهد.
می گوید: «ماشالا روحیه ات جهت خودکشی بالاست. واسه خودت می خوای یا می خوای کسی را بکشی؟ واسه اون کار پودر سیانور بهت میدم بریز رو غذاشون می میرند!». این ها را با خنده می گوید و مودمش را روشن می کند تا تصویر قرص را نشان دهد و بعد هم آن را بفروشد. مهرداد می گوید: «دخترها زیاد واسه قرص برنج می آیند. البته مردهای میانسال هم هستند. یکی بود از شهرستان آمده بود و جای خواب هم نداشت. ما با خودمان بردیمش جلوی بیمارستان سینا تا همان جا بخوابد. امیدواریم خودکشی نکرده باشد. تا حالا رفتی بیمارستان لقمان؟ اگر شانس نیاری و نمیری جوری با دستگاه می زننت تا اوج بیاری و دیگر فکر خودکشی به سرت نزند. یک بار یک زن ۵۰ ساله آمده بود و بغض داشت و ناراحت از من پرسید قرص برنج داری؟ پرسیدم جهت چه می خواهی؟ گفت می خواهم کارم را تمام کنم. قرض دارم و طلبکار هر روز جلوی در منزل می آید می خواهم بخورم و خلاص».
قدم های کوتاه فوت تا زندگی
ساعت از هفت بعدازظهر گذشته و راسته ناصرخسرو خلوت تر شده است هست. هنگامی که از برابر مردان سیاه پوش می گذرم، یکی یکی یا با حرف یا با نگاه می پرسند: «قرصت را خریدی؟ از کی؟ چند خریدی؟» یکی ارزش با صدای بلند می گوید:« خبرنگاره». دونفر جلو می آیند و با خنده می گویند: «داری صدا ضبط می کنی؟ کیفت رو باز کن ببینم. گوشیت رو بده». گوشی را در کیفم می گذارم و تا راسته خوراکی فروش های باب همایون می دوم. دوباره بوی سوهان و شیرینی و نورهای زرد و قرمزی که به سنگ فرش خیابان می ریزد. آدم ها آرام و ساکت به صورت های یکدیگر لبخند می زنند و غذاها را مزه مزه می کنند. اکبر دوباره زنگ می زند:« کجایی؟ نگرانتم».
واژه های کلیدی: ایرانی | ایرانی | خودکشی | خیابان | اخبار اجتماعی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
